Η αυξημένη τριχόπτωση είναι ένα θέμα που απασχολεί πολλούς ασθενείς, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας. Στο σημερινό μας άρθρο θα δούμε κάποιες βασικές πληροφορίες γύρω από την ανάπτυξη της τρίχας καθώς και ποιοι παράγοντες μπορούν να την επηρεάσουν, με σκοπό να κατανοήσουμε λίγο καλύτερα την παθογένεια της αυξημένης τριχόπτωσης.
Στην πρώτη φάση ζωής της, η τρίχα αναπτύσσεται με ταχύτητα περίπου 1 cm ανά μήνα. Αυτή η φάση διαρκεί από 2 έως 6 χρόνια (φάση ανάπτυξης). Ακολούθως περνάει η τρίχα σε μία μεταβατική φάση, η οποία διαρκεί από 1 έως 2 εβδομάδες. Έπειτα έρχεται για την τρίχα η φάση της πτώσης, στο τέλος της οποίας, δηλαδή σε 2 έως 4 μήνες η τρίχα θα πέσει. Πτώση έως 100 τριχών ανά ημέρα θεωρείται φυσιολογική.
Κάθε άνθρωπος διαθέτει 80.000 – 120.000 τρίχες στο τριχωτό της κεφαλής, οι οποίες βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια της ζωής τους. Αυτό που συμβαίνει σε κάθε αυξημένη τριχόπτωση είναι, τρίχες που βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια να συγχρονιστούν και να μπουν όλες μαζί στη φάση της πτώσης. Αυτό θα σημαίνει ότι μετά το πέρας περίπου 2 έως 4 μηνών θα πέσουν πολλές τρίχες ταυτόχρονα. Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες τόσο ενδογενείς (όπως ορμόνες ή αυξητικοί παράγοντες) όσο και εξωγενείς (όπως φάρμακα ή εποχές του χρόνου) που μπορούν να προκαλέσουν έναν τέτοιο συγχρονισμό των τριχών.
Αν και για σχεδόν όλα τα φάρμακα αναφέρεται ως ανεπιθύμητη ενέργεια η αυξημένη τριχόπτωση, μόνο λίγα είναι αυτά που πραγματικά την προκαλούν. Συνηθέστερα από άλλα φάρμακα, παρατηρείται αυξημένη τριχόπτωση μετά από αρκετές χορηγήσεις ηπαρίνης υποδορίως ως θρομβοπροφύλαξη ή (σε γυναίκες) μετά από την έναρξη ή τη διακοπή ορμονικών αντισυλληπτικών. Ένας τοκετός (τόσο ως στρεσογόνος παράγοντας όσο και λόγω των ορμονικών αλλαγών που τον συνοδεύουν) μπορεί επίσης να ευθύνεται για αυτό το πρόβλημα. Όπως εξηγήθηκε παραπάνω η αυξημένη τριχόπτωση εκδηλώνεται περίπου 2 έως 4 μήνες μετά τη λήψη του φαρμάκου ή μετά το γεγονός που την προκαλεί.
Φυσικά μετά από χημειοθεραπεία εμφανίζεται δραματική τριχόπτωση εντός 1 έως 3 εβδομάδων όμως σε αυτή την περίπτωση πρόκειται για καταστροφή του τριχοθυλακίου λόγω της τοξικότητας της θεραπείας και όχι για συγχρονισμό των τριχών σε φάση πτώσης.
Πέρα από την άνω του φυσιολογικού τριχόπτωση, υπάρχει μια πληθώρα νόσων που προκαλούν από μειωμένη πυκνότητα του τριχωτού έως ολοκληρωτική απώλεια των τριχών, όμως με αυτό το θέμα θα ασχοληθούμε σε επόμενο μας άρθρο.
Πρωτότυπο άρθρο: Diagnostik und Therapie von Haar- und Kopfhauterkrkankungen.
Μετάφραση: Δρ. Χριστόφορος Τρυπάκης, MD, PhD
Deutsch